بدون تردید همه ما خیر و صلاح فرزندان مان را می خواهیم . همه می ‌خواهیم تجارب زندگی مان را به آنها منتقل کنیم و همه می‌ خواهیم فرزندان مان طوری بار بیایند که اشتباهات ما را تکرار نکنند.اما همگی اذعان به این مطلب داریم که پرورش کودکان کار پیچیده ای است. به خاطر ویژگی های متفاوت کودکان، هیچ دستورالعمل خاصی برای پرورش همه آنها وجود ندارد. هر کودک برای رشد، بنا به خصوصیات فردی و محیطی اش به روشی متفاوت از دیگر کودکان نیازمند است. آنچه مشاوره می نامند تنها بخش کوچکی را شامل می شود. اما شرایطی برای پرورش بهتر کودکان لازم و ضروری است.

مخصوصاً وقتی روانشناسان خانواده از این شرایط برای شناسایی بهترین پدر و مادرها استفاده می کنند:

می دانند چه وقتی اجازه رفتن دارند

واقعیت، تلخ یا شیرین، این است: ما تنها زمانی اجازه داریم از بخش عمده مسؤولیتمان به عنوان والدین چشم پوشی کنیم که کودکانمان را تشویق کنیم خود کارهای شخصی شان را انجام دهند، به آنها بیاموزیم که مستقل بیندیشند، مشکلات شخصی شان را حل کنند و توانایی هایشان را به طور کامل بشناسند و باور کنند.

متأسفانه تعدادی از والدین کارهایی را برای کودکشان انجام می دهند که او به راحتی از عهده انجام آن بر می آید. برای آنکه کودکانمان آسوده باشند و ناراحت نشوند، وظیفه ماست آنها را در مشکلات یاری کنیم و آنها را رهایی بخشیم. اما این کارمان باید به گونه ای باشد که به او بیاموزیم از اشتباه خود درس بگیرد. کودک 2 ساله ما توانایی آن را دارد که خود لباس بپوشد. البته باید به او آموخت چگونه این کار را انجام دهد و لباسهایی در اختیارش گذاشت که پوشیدن و در آوردن آن راحت باشد. هنوز خیلی از والدین، تا وقتی که کودکشان به مهدکودک برود خود لباس به کودکشان می پوشانند. در آنجاست که کودک، این فرصت را می یابد استعدادهای خود را گسترش دهد، تواناییهای خود را بشناسد و حتی از به کار بردن آنها لذت ببرد. همین طور، باید کودکان را تشویق کرد رفتارهای اشتباهشان را بررسی کنند و به یک نتیجه درست برسند. فرض کنید برای مثال یک کودک، دوچرخه اش را در کوچه رها می کند. مطمئناً، برای والدین وسوسه انگیز است که دوچرخه او را سر جای خود بگذارند. اما بهترین کار آن است که کودک را از عواقب این کار با چنین پرسشهایی آگاه کنند: «فکر می کنی برای دوچرخه ات که توی کوچه انداختی چه اتفاقی می افتد؟» اگر شانس یارتان باشد او با این پرسش درباره آن فکر خواهد کرد و به این نتیجه می رسد بهتر است دوچرخه را سرجای خود بگذارد.